Orpington

Standaardbeschrijving

Een van de fraaiste Engelse rassen is zonder meer de Orpington, waarvan de buff-kleurige het meest bekend en over de hele wereld verspreid is. De eerste variëteit van de Orpington was echter zwart en ontstond tussen 1875-1885. Daarbij werd gebruik gemaakt van Minorca hanen, Plymouth Rock hennen en later nog eens Langshan hanen. Het ras werd gecreëerd door de Engelsman William Cook, die ze naar plaats waar hij woonde noemde te weten Orpington in Kent. Het doel dat hem daar bij voor ogen stond was een kip te maken met een goede ei-produktie die ook geschikt was voor tentoonstellingen. Vrijwel gelijktijdig met de zwarte ontwikkelde hij de witte Orpington. Voor de creatie van de buffkleurige gebruikte hij onder andere Buff Cochins, Donkere Dorkings en goudgeloverde Hollandse Hoenders. Daarbij zou er gebruik gemaakt zijn van de nu zeldzame Lincolnshire Buffs, welke een nauwe verwant van de Cochin is. In 1894 werden deze Orpingtons voor het eerst op de tentoonstelling van de Orpington Club getoond waarna hun zegetocht over de wereld begon. Door hun verschillende goede eigenschappen zoals: de goede ei- en redelijke vleesproduktie, een lichte vleeskleur, snelle groei en een rustig karakter werden ze snel populair. Daarna ontstonden nog diverse andere kleurslagen die niet uit dezelfde soort kruisingen zijn ontstaan als de oorspronkelijke Orpington. Daarom vertonen ze ook nu nog, kleine verschillen in type. De buff-kleurige is wereldwijd gezien de meest populaire variëteit.

Beschrijving
De Orpington is een groot, fors dier met een diepe, brede, geblokte bouw. De lengte, breedte en diepte zijn ongeveer gelijk. De ruglijn van haan is van terzijde gezien U-vormig, terwijl die van de hen naar achteren toe oploopt. De volle, donsrijke, zachte bevedering en ronde vormen -zoals die ook bij Wyandotte en Cochin voorkomen- accentueren het type. De kop is middellang en van boven enigszins breed, terwijl het gezicht levendig rood is. De niet te grote, rode, enkele kam met vijf punten is stevig en staat rechtop. De volle ronde, grote ogen zijn oranjerood tot zeer donker afhankelijk de kleurslag. De mooi afgeronde kinlellen zijn ietsje lang en rood van kleur gelijk aan de kleine, langwerpige oorlellen. De korte hals is rijk bevederd met veel halsbehang dat tot op de schouders reikt. Het gedrongen lichaam is breed en diep. De brede rug is middellang, vrij vlak en breed tussen de schouders. De vleugels zijn nogal klein, goed gesloten en horizontaal tegen het lichaam aansluitend. Door de kleine vleugels kunnen ze niet vliegen. De middellange staart is bij de haan goed gespreid, rijk voorzien van sierveren en middelhoog gedragen. Bij de hen is de staart iets openstaand, terwijl de staartstuurveren vrij kort zijn. De borst is overal mooi rond. De benen gaan grotendeels schuil in de ruime bevedering, maar een goed zichtbaar loopbeen is gewenst. De tenen zijn middellang en goed gespreid. De kleur van de benen is bij de Zwarte: zwart, bij de Witte, Porselein-kleurige, Rode- en Zwartbonte: wit-vleeskleurig, bij de Blauwe: leiblauw enzovoorts, duidelijk afhankelijk van de veerkleur.

Eigenschappen
Een vriendelijk, aanhankelijk dubbeldoel ras dat wil zeggen met een goede ei-produktie - zo'n ruime 150 geelbruine eieren per jaar - ook in de wintermaanden, en een uitstekende vleeskwaliteit. Dit ras heeft naast deze nut kenmerken ook goede tentoonstellings eigenschappen. Het voergebruik van dit ras is iets hoger dan bij andere rassen. Gewicht Afhankelijk van de variëteit, leeftijd en geslacht wegen ze tussen de circa 4000 en 5000 gram.

Variëteiten
De wereldwijd erkende kleuren zijn zwart, buff, wit, zwart witgepareld, porselein, blauw, koekoek, rood, patrijs, berken, koekoekpatrijs en goud zwartgezoomd. Daarnaast bestaan er nog diverse kleuren, die op zeer beperkte schaal worden gefokt.
Daarnaast zijn in Duitsland de rozekammige erkend bij de zwarten en de buff's.