Nekrui bij jonge hennen

Het is niet leuk als jonge hennen, na hun eerste 20 a 30 eieren , plotseling de leg uitstellen en in de rui vallen. 

Meestal beperkt dit zich dit dan in het wisselen van veren in de nek. Dit noemen we dan ook nekrui.

Komen daarbij ook nog eens extra stressfactoren, zoals; koudeperiode, omstallen van dieren;
onrust in het koppel; wisselen van voer en/of wormen, dan kan de rui over het hele lichaam inzetten.
Dan moeten wij weer een paar maanden op eieren wachten. Deze nekrui is meestal een gevolg van
te vroege legrijpheid. Dieren die op een leeftijd van 4 a 4,5 maand al flink gaan leggen, krijgen een
terugslag, want hun lichaam is nog niet volgroeid. Er wordt te veel van gevraagd
In het begin kan dat lichaam dat nog wel aan, maar op den duur is het over;
dit uit zich dan in nekrui. Het is zeker geen ziekte. Eerder zou je kunnen zeggen dat de fokker
verzuimd heeft, ervoor te zorgen dat de jonge hennen, dan pas beginnen te leggen , als het lichaam
voldoende is ontwikkeld. De legrijpheid, ofwel de tijd tussen uitkomen van de kuikens en het eerste
ei is per ras verschillend en afhankelijk van o.a. de omstandiheden

Een leghorn bv. zal onder normale omstandigheden, na 150 dagen legrijp zijn, terwijl zwaardere
rassen, na ca. 180 dagen hun eerste ei gaan leggen.
De hennen leggen dan eieren van een aanneembare grootte en dit zal langzaam uitgroeien naar
normaal gewicht.
Als de hennen te vroeg aan de leg beginnen, zullen de eieren ook bijzonder klein zijn.
Dat is logisch, want de hennen zijn zelf nog te licht. Als de nekrui is ingetreden, moeten we er voor
zoregen, de dieren weer zo snel mogelijk fit te krijgen We moeten hier zorgvuldig mee omgaan.
Als het daglicht niet meer boven de 12 uur uitkomt, zullen we moeten bijlichten, tot 14 a 16 uur.
Natuurlijk moeten de hokomstandigheden optimaal zijn. Daar bedoel ik mee, groot genoeg,
met voldoende frisse lucht en droog, rul strooisel. Dit moet vooral niet te stoffig zijn.
Vooral via het voer moeten de dieren weer in conditie gebracht worden. Het eiwitgehalte mag iets
worden opgevoerd, door bv. Met melk het voer wat vochtig te maken. Het vochtige voer, wekt de
eetlust in de hand. Zorg er wel voor , dat er geen restvoer in de bak blijft, I.v.m. Schimmelvorming.
Optimaal zou zijn, als u dit vochtigevoer tweemaal daags zou kunnen verstrekken.
Met het mengen van wat gesneden vers groenvoer, zou u de natuurlijke vitamineopname ook nog
kunnen stimuleren. Ook kunt u mineralen, volgens gebruiksaanwijzing kunnen bijbrengen.
Volgens deze methode zijn uw dieren na 4 a 4,5 weken weer aan de leg.
Dit is echter wel rasgebonden.
Hierne moeten de omstandigheden weer naar normaal teruggebracht worden.
Dit moet heel langzaam gebeuren, anders kunnen de dieren weer overbelast raken.
Heel langzaam van vochtig naar droog voer.
Het beste is natuurlijk om dit alles niet hoeven te doen en de dieren zo op te fokken,
dat de nekrui niet intreedt.